Γράφει η Marie L.
Το ατελιέ του Χαδούλη είναι ο χώρος όπου εμπνέεται και ζωγραφίζει με πάθος. Είναι η βάση της ζωής του.Εκεί ασχολείται με τις έντονες χρωματικές του εντυπώσεις. Με διάφορες δοκιμές εκφράζει τα έργα του. Τώρα φτιάχνει πορτραίτα του δικού του ιδιωτικού χώρου.
Στην έκθεσή του παρουσιάζεται το εσωτερικό αυτού που θέλει να παρουσιάσει.
Η δουλειά του δεν είναι όπως οι άλλες δουλειές .Τον καθορίζει. Ο νους του στη ζωή του είναι στο ατελιέ του. Καθώς είναι κλεισμένος σ' αυτό ανοίγεται προς τον εξωτερικό κόσμο..
Ο Χαδούλης ταράχτηκε ολόκληρος το καλοκαίρι του 2015 και αποφάσισε τί θα κάνει τα επόμενα χρόνια. Διέθετε και εργαστήριο στο Λονδίνο. Το πράσινο χρώμα στο δάπεδο το έχει εμπνευστεί από το Λονδίνο όπου υπάρχει πολύ πράσινο.
Κατά βάση έθεσε ερωτήματα στον εαυτό του πάνω στην αυτογνωσία, τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους, πάνω στο θεσμό της δημοκρατίας και το τί μπορεί να κάνει αυτός. Προσπάθησε να εμπνευστεί από την ίδια του τη δουλειά.
Είναι μια τοποθέτηση του καλλιτέχνη που με τις δημιουργίες του παρουσιάζει την κατάσταση του εαυτού του. Είναι αυτό που θέτει ο ζωγράφος απέναντι στην απογοητευτική πραγματικότητα που ζούμε τώρα. Μέσα από τα έργα του δηλώνει τη γνώμη του.
Η δουλειά των καλλιτεχνών είναι να βλέπουν και να ερμηνεύουν αυτά που οι άλλοι άνθρωποι προσπερνούν και δε δίνουν σημασία.Τα πράγματα παίρνουν νόημα και μπορεί να τα εξηγήσει εξηγήσει ο θεατής διαφορετικά. Η τέχνη του καλλιτέχνη έχει ένα μήνυμα που πρέπει να λάβει ο θεατής. Αντέχει στο χρόνο.
Ο συγγραφέας Χ. Α. Χωμενίδης έγραψε ότι ο πενηντάχρονος Χαδούλης κατάφερε όχι μόνο να παρουσιάζει μία πληγή αλλά και να μας θεραπεύσει με τα έργα του όπως το αίμα μπορεί να μεταγγιστεί στα αιμοφόρα αγγεία μας. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
Το ατελιέ του Χαδούλη είναι ο χώρος όπου εμπνέεται και ζωγραφίζει με πάθος. Είναι η βάση της ζωής του.Εκεί ασχολείται με τις έντονες χρωματικές του εντυπώσεις. Με διάφορες δοκιμές εκφράζει τα έργα του. Τώρα φτιάχνει πορτραίτα του δικού του ιδιωτικού χώρου.
Στην έκθεσή του παρουσιάζεται το εσωτερικό αυτού που θέλει να παρουσιάσει.
Η δουλειά του δεν είναι όπως οι άλλες δουλειές .Τον καθορίζει. Ο νους του στη ζωή του είναι στο ατελιέ του. Καθώς είναι κλεισμένος σ' αυτό ανοίγεται προς τον εξωτερικό κόσμο..
Ο Χαδούλης ταράχτηκε ολόκληρος το καλοκαίρι του 2015 και αποφάσισε τί θα κάνει τα επόμενα χρόνια. Διέθετε και εργαστήριο στο Λονδίνο. Το πράσινο χρώμα στο δάπεδο το έχει εμπνευστεί από το Λονδίνο όπου υπάρχει πολύ πράσινο.
Κατά βάση έθεσε ερωτήματα στον εαυτό του πάνω στην αυτογνωσία, τις σχέσεις του με τους άλλους ανθρώπους, πάνω στο θεσμό της δημοκρατίας και το τί μπορεί να κάνει αυτός. Προσπάθησε να εμπνευστεί από την ίδια του τη δουλειά.
Είναι μια τοποθέτηση του καλλιτέχνη που με τις δημιουργίες του παρουσιάζει την κατάσταση του εαυτού του. Είναι αυτό που θέτει ο ζωγράφος απέναντι στην απογοητευτική πραγματικότητα που ζούμε τώρα. Μέσα από τα έργα του δηλώνει τη γνώμη του.
Η δουλειά των καλλιτεχνών είναι να βλέπουν και να ερμηνεύουν αυτά που οι άλλοι άνθρωποι προσπερνούν και δε δίνουν σημασία.Τα πράγματα παίρνουν νόημα και μπορεί να τα εξηγήσει εξηγήσει ο θεατής διαφορετικά. Η τέχνη του καλλιτέχνη έχει ένα μήνυμα που πρέπει να λάβει ο θεατής. Αντέχει στο χρόνο.
Ο συγγραφέας Χ. Α. Χωμενίδης έγραψε ότι ο πενηντάχρονος Χαδούλης κατάφερε όχι μόνο να παρουσιάζει μία πληγή αλλά και να μας θεραπεύσει με τα έργα του όπως το αίμα μπορεί να μεταγγιστεί στα αιμοφόρα αγγεία μας. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->