Πολλοί τηλεθεατές βλέπουν σειρές που έχουν ξαναδεί, στο κανάλι Mega. Το κανάλι αυτό έχει σταματήσει τη λειτουργία του και η άδειά του εκκρεμεί. Αυτή η κατάσταση φαίνεται παράλογη αλλά βλέπουμε ότι δεν είναι και τόσο αν σκεφτούμε τη σημασία που είχε ο σταθμός τα τελευταία χρόνια.
Η οικονομική κρίση χειροτέρεψε την οικονομική κατάσταση της ιδιωτικής τηλεόρασης. Οι ενέργειες της κυβέρνησης για την αναδιανομή της τηλεοπτικής πίτας οδήγησαν στο κλείσιμο του καναλιού που πρωταγωνίστησε επί μία τριακοντετία σχεδόν στην ελληνική τηλεόραση, του Μega Channel. Τα τελευταία δύο χρόνια στο Μega βλέπουμε σχεδόν μόνο επαναλήψεις και το κανάλι αυτό είναι τρίτο στη γενική τηλεθέαση. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να οφείλεται σε μια νοσταλγική διάθεση του ελληνικού τηλεοπτικού κοινού, που επιθυμεί τηλεόραση πιο πλούσιου σε μυθοπλαστικό περιεχόμενο.
Οι τηλεθεατές νοσταλγούν την παλιά τηλεόραση και μια κοινωνία πιο εύρωστη και πιο σταθερή από αυτή που υπάρχει σήμερα, με τις αλλαγές που ζουν (οικονομική κρίση, μεταναστευτικό, παγκοσμιοποίηση, ψηφιακές τεχνολογίες). Τα ΜΜΕ και οι σειρές που δείχνουν και ισχυροποιούν αυτά τα συναισθήματα, προκαλούν την επαφή του τηλεοπτικού κοινού με το παρελθόν και την ιστορία του. Το κοινό ζει όλα όσα έχουν χαθεί.
Έτσι παρατηρούμε ότι οι πιο δημοφιλείς σειρές στο Mega σύμφωνα με την AGB Nielsen περιγράφουν καταστάσεις που υπήρχαν πριν από την έναρξη της κρίσης (όπως το ''Είσαι το ταίρι μου'', ''Πενήντα -πενήντα'',''Η ζωή της άλλης''). Ας σημειώσουμε ότι οι σειρές αυτές δεν έχουν θεατές μόνο μεγάλης ηλικίας ή άτομα χαμηλού μορφωτικού επιπέδου.
Τις παρακολουθούν και νέες γυναίκες, άνθρωποι υψηλού εκπαιδευτικού επιπέδου και παιδιά που επηρεάζονται από την κωμωδία καταστάσεων. Επίσης γυναίκες 18-34 ετών , βλέπουν σαπουνόπερες σε επανάληψη.
Παρατηρούμε ότι η μεγάλη τηλεθέαση των επαναλήψεων δείχνει πόσο δημοφιλής είναι ο σταθμός Μega κυρίως στην ψυχαγωγική πλευρά. Δείχνει τη θέση ενάντια στην αλλαγή του επικοινωνιακού πεδίου που έφερε η κρίση. Επειδή τα κανάλια δεν έχουν χρήματα για νέες παραγωγές αυτά οδηγούνται στις επαναλήψεις, ειδικά από σειρές που δείχνουν αποσπάσματα από την καθημερινότητα όχι πολύ παλιών χρονικά περιόδων. Σ' αυτές τις περιόδους το κοινό ζούσε τις ''παλιές καλές εποχές'' βλέποντας τους ηθοποιούς να κάνουν εξόδους, να αποκτούν είδη πολυτελείας, να κάνουν διακοπές, κ.ά. Στις επαναλήψεις αυτές ο τηλεθεατής βιώνει τον καταναλωτισμό που χάνεται και τα μέσα με τα οποία ολοκληρώνει τον εαυτό του που υπήρχαν στο παρελθόν.
Η νοσταλγία του ελληνικού κοινού δεν είναι πρωτόγνωρη. Ας μην ξεχνάμε την περίπτωση των ταινιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου και την πολύσημη ηθογραφία του τις οποίες παρακολουθεί το ελληνικό κοινό. Συμμετέχουν και οι χρήστες του Διαδικτύου που αναρτούν σκηνές και ατάκες ελληνικών σειρών ακόμη και στο χαοτικό και παγκοσμιοποιημένο ψηφιακό τόπο.